recensies

"De Engelenmaker" van Stefan Brijs

De Engelenmaker is in mijn ogen het beste boek dat we dit jaar al gelezen hebben. Het is het enige boek dat ik met plezier heb gelezen en ook het enige boek boek waarbij ik niet telde hoeveel pagina's ik nog te doen had. Het boek neemt je reeds vanaf de eerste regels in een wurggreep en je wilt het boek niet meer lossen tot je weet hoe het allemaal nu in elkaar zit. De auteur neemt je mee naar het dorpje Wolfheim, gelegen op het drielandenpunt, en trekt je mee in het leven van de vreemde dokter Victor Hoppe. Deze dokter keert na een afwezigheid van bijna 20 jaar terug naar zijn geboortedorp waar niemand verwacht had hem ooit nog te zien. Hij heeft een drieling van enkele weken oud bij zich, die hij zelden laat zien. Zo ontstaan er vele geruchten en vragen in het dorp over wat er nu toch aan de hand kan ijn met die kinderen. Wat heeft Victor Hoppe uitgestoken de laatste 20 jaar? Hoe komt hij aan de drieling? Waarom zondert hij ze zo af van de rest van het dorp? Wie is hun moeder?

Al deze vragen worden beantwoord in de loop van het boeken daar blijft het ook niet bij. Het boek is opgedeeld in 3 grote delen. Tijdens het verhaal krijgen we steeds met mondjesmaat meer informatie over het leven van deze Victor Hoppe, vanaf zijn geboorte tot aan zijn tragische dood. Hij is allesinds geen normaal persoon, dat merken we zo. Zijn omgang met zijn kinderen en met de andere dorpsbewoners verraden dat. Desalniettemin is hij een uitstekende dokter en redt hij in het boek meermaals het leven van een dorpsbewoner. Hoppe heeft zelf echter reeds vele verliezen gekend in zijn verleden, verliezen die de rest van zijn leven zouden bepalen. Deze gebeurtenissen veranderden hem drastisch. Hij ging verder in zijn onderzoek naar het "eigenhandig leven scheppen" dan iemand voor hem ooit gedaan omdat het "geven van leven" alleen aan God kon toevertrouwd worden. Hoppe had echter een rekening te vereffenen met God (zijn verliezen) en dit onderzoek naar zelfgemaakt leven (de drieling) was de perfecte manier om God het nakijken te geven.

Het boek zelf vormt een naadloos geheel. De schrijver heeft een brug weten te slaan tussen het geloof en de wetenschap (2 zaken die moeilijk te verenigen zijn) in de vorm van Victor Hoppe. Het boek geeft een goed beeld van de denkbeelden die de mensen vroeger hanteerden qua geloof en wetenschap. "Wetenschap is goed, maar sommige dingen zijn enkel bestemd voor God" was het devies.

 

 Deze psychologische roman leest erg vlot. Er staan geen al te moeilijke woorden in en ook aan moeilijke zinsconstructies hoef je je niet te verwachten. Er staan wel enkele wetenschappelijke termen in, maar deze vormen normaal ook geen probleem bij het lezen. De schrijfstijl van Stefan Brijs is eerder afstandelijk en ook gekleurd met wetenschappelijke termen. Helemaal in overeenstemming met de inhoud van het boek dus! Het verhaal wordt ook vaak onderbroken door flashbacks. Deze flashbacks verklaren vaak het gedrag van Hoppe of een uitspraak die hij op dat moment maakt. Ze geven tegelijkertijd dus ook weer een stukje informatie vrij over het mysterie "Victor Hoppe".

Mijn score voor het boek: 8/10

Het is een aanrader aan al wie geïntereseerd is in een boek met een brandend, actueel thema, een portie wetenschap en een (laat ons zeggen) ietwat vreemde afloop ;)